Jeeeej, gescoord - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Hanneke Berg - WaarBenJij.nu Jeeeej, gescoord - Reisverslag uit Stellenbosch, Zuid-Afrika van Hanneke Berg - WaarBenJij.nu

Jeeeej, gescoord

Door: Hanneke

Blijf op de hoogte en volg Hanneke

08 September 2013 | Zuid-Afrika, Stellenbosch

Ghalloa!

Wat moet ik nou schrijven? Er is veel te veel om te schrijven en te veel om te vertellen, maar dat kan allemaal niet, want dan wordt het allemaal te veel! Dat heb ik al geprobeerd, maar niet gepost ;) Nu dus een poging tot kort en bondig!

De reis was relax. Midden in de nacht op Dusseldorf. Oke, dat is natuurlijk niet het eerste wat moet volgen na het woord relax… Daar ingecheckt, dubbel afscheid genomen (we hadden niet helemaal door hoe het allemaal werkte, want het is net anders dan op schiphol ;) ) en nog even rondgehobbeld bij taxfree shopping. Daarna naar Schiphol. Nog even om half 8 ’s morgens bij de Burger King ontbijt/heel erg laat avondeten gegeten. Tijdens het eten nog een paar mensen wakker gebeld, omdat Mieke’s belminuten op moesten. Was funny to do.
Daarna naar ons vliegtuig naar Kaapstad. Van die vlucht heb ik weinig meegekregen, omdat ik toch wel een beetje moe was na 24 uur wakker te zijn geweest. Om 10 uur stegen we op en toen ik om 11 uur wakker werd dacht ik dat we nog aan de grond waren en dat allemaal wel erg lang duurde. Maar het uitzicht uit het raam vertelde mij toch echt dat ik toch echt tijdens het opstijgen had liggen slapen en dat ik er niets van had meegekregen. Daarna nog lekker met muziek op verder geslapen tot aan het landen. Het ging ineens wel lekker snel zo .
Op het vliegveld werden we opgepikt door Skip, onze Zuid-Afrikaanse taxichauffeur met wie we gewoon Nederlands konden praten. Erg handig. Hij gaf ons hele goeie en handige tips en was echt wel een goeie hulp. We kunnen hem altijd nog benaderen als we iets nodig hebben of willen weten. Dus dat is tof . Tijdens de rit zat ik trouwens voorin… Gelukkig was het rustig, want ik dacht de hele tijd dat we aangereden gingen worden, maar ze rijden natuurlijk gewoon aan de andere kant van de weg en hun auto zit gewoon verkeerd om.. :P
Om kwart over 11 kwamen we dan aan in Kayamandi, de township en ons nieuwe thuis. Skip wist waar we moesten zijn en bracht ons helemaal tot binnen. Daar ontmoetten we onze nieuwe mama, mama Zulu! Hoe schitterend is dat! :P Een echte mama Zulu! Dat wil iedereen toch.. :P Gister morgen hebben we ook papa Zulu ontmoet trouwens.. :P Dus we zijn compleet! Maar goed, mama Zulu is een lieve, hilarische vrouw die het allemaal wel even regelt. Echt superhandig en goed op zich, maar ook zeker erg grappig :P Niet goed uit te leggen in elk geval.. ;) Ze praat maar en praat maar en herhaalt zichzelf nogal vaak in het ons bedanken en zeggen hoe tof het is dat we er zijn en blabla.. ;) En wij maar weer: Ja, wij zijn ook blij dat wij er zijn, dus dankúwel! :P maar goed, leuke gesprekken als dat de hele tijd zo op en neer gaat ;)
Verder hebben we ondertussen twee woeste mannen als bodyguards gescoord, Chris uit Amerika en Eric uit Duitsland. Allebei gespierd en met een woeste baard, dus zij kunnen ons wel beschermen tegen alle gevaren :P Zij hebben ons gister meegenomen de stad in en samen met ons telefoonnummers en internet en nog wat andere goeie dingen geregeld. Erg fijn!  Ook hebben ze ons gelijk laten zien hoe we met de bus in de stad komen. Dat kost maar 6 rand (nog geen 50 cent!) . Daar mag iedereen met ov en in het weekend 40% korting wel jaloers op zijn! Sowieso zijn wij, hoe vaak we ook met die bus gaan, nog steeds goedkoper uit :P.
’s Avonds zijn we nog langs Prochorus, onze stage, gelopen. Het hek was wel open, maar we zagen niemand. Dus we zien het morgen allemaal wel weer!
Ook hebben we nog vrienden gemaakt met 2 kleine jongetjes die ons beschoten met waterpistolen. En Mieke werd nog aangevallen op de weg door een jochie van 2 ofzo die opeens kwam aanstormen.. :P Echt zo schattig! :P Chris zei al dat dat heel normaal gaat worden, dus over een paar weken is het allang niet meer de moeite waard om het te noemen ;)
Verder hebben we met onze bodyguards Kolonisten van Katan gedaan gisteravond en nu zitten er ook weer drie mensen op me te wachten om weeeer een potje te spelen.. ;) maar ik ga nog lekker nog eventjes verder hoor, want er is nog veel te veel gebeurd om nu al te stoppen :P

Uhhm… Ja, ik wordt nu wel behoorlijk afgeleidt door al dat geluid om me heen, maar toch… ;)
Oke, ik ben al bij vandaag, dus dat scheelt weer.. We wilden naar de kerk, maar we werden uitgenodigd om mee te gaan frisbeeën en daarna te bbqen. Dus wij dachten: Jeeej, bbq! Laten we meegaan! Maar goed, we vergaten even dat we eerst nog moesten frisbeeën…. Dus we kwamen bij een training terecht van een team uit Stellenbosch. Dat was wel wat anders…. Meeeeeen, ik moet echt gaan werken aan mijn conditie ;). Gelukkig waren een aantal jongens bereid om ons een aantal gooitechnieken te leren, zodat we nog enigszins iets te doen hadden.. :P Maar daarna gingen ze tactiek trainen en daar waren Mieke en ik het toch echt kwijt, terwijl de jongens zich allemaal prima vermaakten uiteraard.. ;) Wat wel echt cool was, was het uitzicht! We waren op een veld in een vallei met rondom ons supervette bergen! Ja mam, mooiere bergen dan in Zwitserland en Oostenrijk ;). Ik had geen camera bij me, maar ik zal nog wel een keer foto’s maken van hoe cool het is! ;)
En dan denk je: Jeeeej, Afrika! Warm, zon! Uuuhm… Nou… Nee… Vandaag niet! Regen… Alleen maar regen! En dan stoppen ze ook niet… Nee hoor! Zullen we nog een punt spelen? Ja hoor, tuurlijk! Nog eentje dan? Ja, waarom niet?! Nog een dan…? En ga zo maar door! Dus toen ze eindelijk stopten konden wij onze voeten niet meer bewegen, maar goed, we konden eindelijk naar een ‘warmere plek’. Vanwege de regen ging de bbq natuurlijk niet door, dus gingen we naar de pizzaria! Ook een goed idee natuurlijk! Daar hebben we gelijk wat Afrikaans geleerd, zoals dat de frisbeemeneer naast ons zijn pizza ‘echt heerlijk’ vond, maar ‘donders warm’. Het was echt wel ‘baie veel’, dus vroeg hij om een ‘woefkardush’ (=doggiebag). Verder werden we uitgelachen door de ober omdat we warme chocomel bestelden.

Maar goed, nog even een klein taallesje:

Dankjewel = Dankie
Graag gedaan= es e plesier
Je ziet er goed uit vandaag: Jij lykt goed vandaag

Dat waren wel de interessantste van vandaag. Gebruik ze maar veel ;). Chris heeft ons ook geprobeerd wat Xhosa te leren, maar dat ben ik allang weer vergeten, want dat is echt zo’n gekke echte Afrikaanse taal met van die tongklikgeluiden enzo. De c is geen c, maar iets als zo’n geluid dat je tegen een paard ofzo maakt. Geen idee, ik ga het als het goed is komend jaar nog leren. Aan het eind van het jaar spreek ik het uiteraard vlekkeloos en vloeiend… ;)
Al met al is het leven tot nu toe hier erg goed. Het vrienden maken gaat makkelijk en snel, dus wat dat betreft zitten we hier goed. Nu nog wat beter leren denken en dromen in Engels en dan gaat het echt een topjaar worden! Een goed begin is het halve werk, toch? Nou, het begin was goed, dus laat de rest maar komen! 

Liefs vanuit het schitterende Zuid-Afrika

  • 10 September 2013 - 17:57

    Sharon:

    Ik hoor het al, jij komt nooooit meer thuis, je zit daar helemaal op je plek! =) Haha, heerlijk om je verhalen te horen, ik moet hier zelfs om je lachen. Ben blij dat je geniet en ik ben benieuwd naar je verdere verhalen!! Heb je de handpoppen nog mee kunnen nemen of moesten ze zielig in Nederland blijven??

    Veel liefde van mij, Sharon

  • 12 September 2013 - 17:40

    Carina:

    Hannekeeeee!

    Volgens mij heb jij echt een baie pret tyd daarzo:)
    ek is stiekem wel 'n bietjie jaloers!

    Nou geniet er nog maar lekker van!

    Liefdeeeee!

  • 14 September 2013 - 14:32

    Thirza:

    Ik weet het, ik loop gigantisch achter.. Maar ik heb dit verhaal met onwijs veel plezier gelezen. En ineens snap ik waarom ik een gemiste oproep van Mieke had.... AAAAAH had ik die maar eerder gezien! Dikke helaas pindakaas. Maar Han, serieus, je moet echt zo blijven schrijven. Want ik hoor het je gewoon vertellen. En wat heerlijk dat het daar zo fijn is. Ik zou graag even op de thee (of warme choco) komen, gewoon echt. Ik ga snel even het volgende verhaal lezen, want ik ben benieuwd wat jullie allemaal precies moeten doen daar! En ik zag dat het een belachelijk lang verhaal is geworden, haha. Dus tot zo, in mn volgende reactie op dat andere bericht, whoe! Dikke KUSJESSS

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hanneke

Nadat ik vorig jaar in Uganda ben geweest ben ik wel teruggekomen, maar mijn hart is daar achtergebleven. Na terugkomst was er dan ook geen ontkomen meer aan: Ik moest en zou terug naar Afrika! Na een jaar stress, inspanning en ontspanning is het dan ook bijna zover: Ik ga terug naar Afrika, ik ga terug naar mijn hart! En op deze blog mogen jullie ook een klein beetje mee met het avontuur! Ik hoop jullie een klein beetje een beeld te kunnen geven van de mooie, inspirerende, fascinerende en goede momenten, maar net zo goed van de pijnlijke, verdrietige en heftige momenten die ongetwijfeld er ook zullen zijn.

Actief sinds 05 Aug. 2013
Verslag gelezen: 175
Totaal aantal bezoekers 6945

Voorgaande reizen:

06 September 2013 - 07 Juli 2014

Stage

Landen bezocht: