Grote olifantenverhalen - Reisverslag uit Fish Hoek, Zuid-Afrika van Hanneke Berg - WaarBenJij.nu Grote olifantenverhalen - Reisverslag uit Fish Hoek, Zuid-Afrika van Hanneke Berg - WaarBenJij.nu

Grote olifantenverhalen

Door: Hanneke

Blijf op de hoogte en volg Hanneke

03 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Fish Hoek

Hellooooow, daar is ons weer!

We waren gestopt halverwege de Garden Route, in Knysna. We hadden woensdag weggaan, donderdag sharkies en vrijdag paragliden en quad rijden. Dat betekent dat we bij zaterdag aangekomen waren.
’s Morgens vertrokken we weer heel vroeg uit Knysna, omdat we om 8 uur in Plettenberg bij de Elephant Sanctuary werden verwacht. Daar gingen we namelijk gezellig theeleuten met een stelletje olifanten.
We mochten met de olifanten wandelen, slurf in hand. Lekker, allemaal olifantensnot aan je vingers.. ;) Je moest echt je hand in die slurf steken zo’n beetje.. :P Maar wat geeft dat?! Ik liep slurf in hand met een olifant! Dus ja, een beetje snot moet je dan maar op de koop toenemen.. ;)

Na een korte wandeling gaven ze ons een showtje van wat ze allemaal konden doen. En gelukkig mochten we ook nog zelf een inspectie houden van alle mogelijkheden. Ow, ik wil een olifant als huisdier! Die olifanten luisterden supergoed naar die mannetjes! Dat wil ik ook! Hmm.. Misschien ook wel niet trouwens, want ze eten zo’n 200 kilo op een dag.. Misschien toch wel ietsjes boven mijn budget.
Maar goed, na de inspectie, namen we de olifanten weer hand in slurf mee terug naar waar we vandaan kwamen. Daar aangekomen, hebben we een olifantenritje gemaakt. Echt, een olifant rijdt als een te groot en te breed paard, waarop je ook nog minder grip hebt..
Het was wel een beetje gek, want we moesten het mannetje dat voor ons zat helemaal vasthouden om z’n middel en helemaal tegen hem aanzitten, om te voorkomen dat we er niet af zouden vallen.. Maar hey, ik zat op een olifant! Dus whatever.. ;)

Na de olifanten was het tijd voor een familiebezoekje! Juist.. Inderdaad: Monkeyland! ;) Een soort apenheul, maar dan lopen alle apen los. Ze vangen er apen op die eerst bijvoorbeeld bij mensen hebben gewoond of iets dergelijks. Ze leren de apen weer om aap te zijn en om mensen te negeren en om ook weer gewoon als aap te leven en om onafhankelijk van mensen te zijn. Daar kregen we dus een tour. Uiteraard was onze tourgids een Duitser, want alles en iedereen die we tegenkomen hier is Duits.. ;) Serieus, dat stopt maar niet! Kan iemand even voor mij checken of er überhaupt (oh nee! Ik ga er nog Duits van praten ook!) nog wel iemand is in Duitsland?

Ook dit keer moest er weer afscheid genomen worden van de familie.. ;) En na een heerlijke lunch, gingen we eerst naar onze backpackers in The Crags. Het uitzicht daar was echt supermooi! Overal bos en bergen, overal zingende vogels en gewoon WAUW! De mensen van de backpackers vertelden ons dat er een waterval was op 20 minuten lopen afstand. En aangezien we nog 3 uur de tijd hadden voordat we weer weg moesten voor het volgende avontuur, dachten we dat het wel een goede verkoeling zou zijn om onze voeten in de waterval te steken. Dus daar gingen we, op onze slippers, het bos in! Heel leuk, maar we hadden er niet te goed over nagedacht dat we uiteraard op een berg zaten en dat een waterval van boven naar beneden valt, dus dat het geen normale, rechte weg zou zijn.. :P Slimmerds die we zijn! We zijn de berg dus lekker op onze slippers afgedaald. Nu houden Mieke en ik allebei niet van hiken, dus dit was absoluut een uitzonderlijke situatie.. ;) Maar het resultaat was te mooi! We eindigden bij een vet mooie waterval, tussen 2 bergen met overhangende rotsen. Op de rotsen liepen bavianen. En er vlogen vet mooie, kleurrijke vogels rond. Het water was ook lekker verfrissend, dus dat is ook mooi meegenomen! Ik wil die waterval bij mijn huis! Zo freaking mooi!
Anyway, we moesten veel te snel (nou ja, we hadden er 2 uur gezeten denk ik ;) ) weer weg, want we moesten om 4 uur op de Bloukransbrug zijn. Ken je de Bloukransbrug? Nee? Oh, nou, dan zal ik maar wat vertellen over de Bloukransbrug. De Bloukransbrug is nét in de Eastern Cape. Vanaf de brug heb je aan de ene kant uitzicht op vet mooie bergen, met kloven en riviertjes. En aan de andere kant zie je bergen met daar achter de oceaan. De brug is 216 meter hoog en dagelijks springen er behoorlijk wat mensen van de brug af. Gelukkig zijn ze tot nu toe allemaal nog levend terug naar boven gekomen.. :) Ja, inderdaad, ik ging bungee-jumpen! Ik heb mijn best gedaan om Mieke te overtuigen, maar die was niet om te praten. Misschien maar goed ook voor haar… Maar goed, ik had het voor geen goud willen missen!
Eerst krijg je een soort ‘harnas’ (net zo’n ding als dat je gaat wandklimmen ofzo) aan. Dan ga je met een groep van zo’n 15 mensen de brug op. Ik was niet heel briljant, want ik liep op blote voeten, maar weg naar de brug was kiezelsteentjes en de loopbrug was van metaal in een gaasvorm. Dat liep niet heel lekker door, maar het zorgde er wel voor dat mijn hoofd in elk geval niet bezig was met stressen over van een brug afspringen.. ;)

Toen we op het platform in het midden van de brug, waar het allemaal gebeurd, aankwamen, startte was er al een andere groep aan het springen. Er stond behoorlijk hard muziek met een goede beat aan. Dat is heel briljant eigenlijk, want door te focussen op de muziek freaken mensen niet out en hoor je ook degene die net is gesprongen niet gillen. Goed concept dus! Daarnaast zie je wel op het scherm hoe het allemaal gaat. Alles wordt gefilmd, dus je ziet dat iedereen levend bovenkomt en niet zomaar ter aarde stort.. ;)

Eerst was ik wel echt zwaaaar gestresst, maar na een paar mensen te zien springen, besloot ik diep adem te halen en ervoor te kiezen om niet meer te stressen. Ik ging het gewoon doen en ik ging het gewoon overleven! Klaar. Niets anders. Dat heb ik dus ook maar gedaan.
Voordat je mag springen, heb je nog 2 tussenstations. 1 is de rechterkant. Daar krijg je kussentjes om je enkels. Dan ga je naar de linkerkant. Daar worden je enkels aan elkaar geknoopt. Het touw gaat maar 1x om je enkels en daarna een paar keer gedraaid tussen je enkels door. Dan jump je met je voeten aan elkaar naar de reling. De mensjes laten je dan zien dat alles vastzit en dat alle veiligheidsdingen vastzitten. Als laatste spring je naar de rand, uiteraard houden de mannetjes je dan wel vast, zodat je niet in een keer struikelt en over de rand heen valt. Dat zou het proces wel wat sneller laten gaan, maar toch, niet echt een goed idee.. ;)

Je staat dan met je tenen over de rand en hebt twee keuzes: naar beneden kijken en helemaal gek worden of voor je kijken en doen alsof er niets aan de hand is. Ik ging voor optie 2, omdat 1 me niet heel erg veel verder zou helpen. De mannetjes telden af: 5, 4, 3, 2, 1, JUMP! En dan spring je, niet rechtop natuurlijk, maar je duikt meer vooruit. En dan ga je, geen weg meer terug! 5 lange seconden zie je de grond met een rotvaart op je afkomen! En dat is COOL! Meeeen, in Ratanga, in elke attractie had ik mijn stembanden al getraind, maar volgens mij heb ik nog nooit zo hard gegild als toen! :P Oooow, en dan bounce je terug en dan maak je nog een keer die val! En nog een keer! En nog een keer! Oooow, echt, bungee-jumpen is AWESOME!

Wat het nog leuker maakte was de mannetjes daar boven. Allemaal zijn ze er een feestje van aan het maken, allemaal maken ze grappen met ons, gewoon om iedereen gerust te stellen en uiteraard om verveling bij henzelf te voorkomen.

Daarnaast ontmoette ik nog een Nederlandse jongen. Een Leidsche Corpsbal, maar ach… Wat maakt dat uit?! Hij heeft me wel mooi teruggedragen op zijn rug, zodat ik niet weer over de brug en de steentjes hoefde te lopen! :) Ze leren daar in Leiden dus toch nog een beetje manieren! :P En op deze manier wordt het wel het jaar van het lifts krijgen op de rug van jongens.. ;) Vind ik primaaa! ;)
Anyway, ik heb een dvd van de sprong, dus die zal ik wel een keertje laten zien ;)
Echt, het was kort, maar krachtig en absoluut de moeite waard om zelf ook eens te proberen, mensen! ;)

Om de rust weer te vinden na deze adrenalinekick, zijn we naar het strand gereden om de zon onder te zien gaan in de grote oceaan. En wauw! Dat strand was moooooiiii! En de lucht was schitterend! En oh my freaking goodness! Zuid-Afrika is mooooiiiiii!!! Echt, normaal ben ik helemaal niet zo gefocust op natuur, maar het is hier gewoon belachelijk mooi! Dat is niet te beschrijven en geen camera kan er recht aan doen!
Maar nu snel verder met zondag!

We hebben eerst lekker op het strand liggen bakken, omdat we net te laat waren voor een kayaktochtje. Helemaal niet erg, want we hadden tijd genoeg. Daarna toch nog met de kayak de oceaan op gegaan. Niet te ver natuurlijk, maar toch, we hebben gewoon over de freaking oceaan gekayaked.. (of hoe je dat ook schrijven mag :P ) We hoopten dolfijnen, zeehonden of hamerhaaien te zien, maar we vonden alleen een uit de kluiten gewassen kwal. Echt wel iets van 30 cm groot! Ieeh, die wil ik niet op het strand tegenkomen. Verder was er niet veel bijzonders te beleven op het water. We hebben in elk geval de armspieren weer even goed getraind!

Als afsluiter van de zondag zijn we naar Tsitsikamma gegaan. Tsitsikamma is een groot, prachtig, nationaal park. Uiteraard gaan wij daar niet zomaar rondlopen, want dat is niets voor ons. Daarom gingen we maar ziplinen over watervallen. Tsja, dat kan natuurlijk ook, hea! ;) Je wordt vastgeklikt aan een lijntje, dan ga je in je ‘harnas’ zitten, druk je de hendel omhoog, zodat je niet remt, en daar ga je! En dan aan het eind trek je de hendel wel omlaag, zodat je remt en dan ga je naar de volgende! Superrelaxed, mooi en nice! Mieke en ik zijn het erover eens dat wij vinden dat dit een veel beter en leuker systeem zou zijn voor het Nederlandse openbaar vervoer. Een zipline van huis naar school en van school naar huis en van huis naar de winkel enzo, dat zou niet verkeerd zijn..

Op maandag hebben we ons vermaakt met een ritje te paard over het strand! Het was voor het eerst in jaren dat ik weer eens op een paard zat. En eigenlijk voor het eerst dat ik met een zadel op een paard zat. En volgens mijzelf ging het me nog best aardig af… Uiteraard ben ik geen expert, maar toch… Het was eigenlijk best wel leuk om te doen! Zeker als Slinky (zo heette het paard) ging rennen door het water en het water omhoog vloog!

We wilden die maandag nog een safari doen, dus waren we naar Addo Elephant National Park gereden. We hebben eigenlijk al gereserveerd, maar de mensen raadden ons daar een beetje af om het op dat moment te doen, omdat het regende en de dieren zich dan verschuilt houden. Daarom hebben we hem verschoven maar dinsdagmorgen. En omdat het dus niet meer op de maandag was, vertel ik daar meer over in mijn volgende blog.. :P

Tot de volgende blog! :P <3

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hanneke

Nadat ik vorig jaar in Uganda ben geweest ben ik wel teruggekomen, maar mijn hart is daar achtergebleven. Na terugkomst was er dan ook geen ontkomen meer aan: Ik moest en zou terug naar Afrika! Na een jaar stress, inspanning en ontspanning is het dan ook bijna zover: Ik ga terug naar Afrika, ik ga terug naar mijn hart! En op deze blog mogen jullie ook een klein beetje mee met het avontuur! Ik hoop jullie een klein beetje een beeld te kunnen geven van de mooie, inspirerende, fascinerende en goede momenten, maar net zo goed van de pijnlijke, verdrietige en heftige momenten die ongetwijfeld er ook zullen zijn.

Actief sinds 05 Aug. 2013
Verslag gelezen: 126
Totaal aantal bezoekers 6949

Voorgaande reizen:

06 September 2013 - 07 Juli 2014

Stage

Landen bezocht: