Alles naar de haaien :P
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
02 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Fish Hoek
Zooooo..... Daar zijn we alweer! :)
En toen was het vakantie. Wat te doen in Zuid-Afrika zonder auto in je vakantie? Nou ja, proberen je auto te fiksen en proberen om een tour met een bestaande groep te fiksen. Plan A mislukte toen we voor een weekendje naar Kayamandi gingen en vervolgens naar de traffic department. Toen we bij de traffic department aankwamen, was het leeg, stil en gesloten. Heel vreemd, omdat wij geen idee hadden. Wisten wij veel dat het een nationale feestdag was. Niemand had ons verteld dat het reconciliation day was, dus uiteraard waren ze gesloten, net als de autodealer en de verzekering. Dus nog steeds zonder auto keerden we terug naar Fish Hoek.
Gelukkig hadden we onze coole, Duitse Miriam weer terug in het land. Ze was net terug van een missiontrip naar Malawi. Het goede nieuws voor ons was dat ze die dag erna naar Johannesburg ging vliegen om daar haar ouders te ontmoeten en een trip door Zuid-Afrika te maken. Als wij haar naar het vliegveld zouden brengen, freaking midden in de nacht, (nu weet ik hoe naar dat dat is, mam, ik zal proberen om volgende keer niet meer midden in de nacht te vertrekken ;) )dan mochten wij haar auto voor 1,5 week lenen. Dat kwam goed uit, want toen we de auto net een half nachtje hadden, kregen we een telefoontje dat de geplande trip met de tourbus niet door kon gaan, omdat hij toch nog volgeboekt was. Al met al konden we dus nu zelf met de auto de Garden Route gaan doen. De Garden Route is een van de mooiste, populairste en toeristische tours door Zuid-Afrika. De Garden Route gaat door de Western Cape en wij hebben hem uitgebreid naar een stukje Eastern Cape erbij voor een coole safari, maar daarover later meer.
Al met al vertrokken we op woensdagmiddag naar Hermanus. Daar konden we in een backpackershostel slapen, om vervolgens veel te vroeg op te staan voor het eerste avontuur op de lijst: Sharkcagediven, of te wel: in een kooi zitten tussen de grote haaien.
We moesten er om half 7 zijn en het was nog 45 minuten rijden. Dat betekende 5 uur opstaan. Tja, je moet er wat voor over hebben hea.. ;) Gelukkig hoefden we niet voor ontbijt te zorgen, want dat kregen we om half 7 bij de boot. Tijdens het ontbijt legde het meneertje uit wat we gingen doen. We zouden de boot op gaan, dan naar een plek varen waar we het meeste heldere water als mogelijk zouden vinden en daar voor anker gaan. Dan ging een meneertje zeewater, gemengd met gemalen dode vis en bloed in het water gooien, om de haaien te lokken. En als de haai dan bij de boot was, gingen ze een dode vissenkop aan een lijntje in het water gooien om zo de haai bezig te houden. De haai zou dan kunnen jagen op de vissenkop, zodat hij zijn interesse in de boot niet zou verliezen.
Dus ja, zo gezegd zo gedaan. Wij de boot in, terwijl hij nog op het land stond. Achteruit het water in gereden op een trailer. En daar gingen we dan: de oceaan op. Tenminste, dat dachten we. Maar we bleven eng dicht bij de kust. Ik denk dat we tussen 300 tot 500 meter bij de kust vandaan waren toen we voor anker gingen. We konden het strand goed zien en het idee dat we dus zo’n 300 meter verder zouden kunnen zwemmen was toch ineens iets benauwender dan voor het tochtje over het water. Toen we voor anker gingen, kregen we wetsuits, omdat het water te koud is om zo in te gaan. Toen we ons wetsuit aanhadden, gingen we een etage hoger, het dak op.. ;) Daar had je een goed uitzicht over het water en kon je alles heel goed zien, zeiden ze. Al snel kwam er een haai. Niet zo groot, iets van 3 meter. Er konden 5 mensen in de kooi, dus zorgden we dat we als eerste in de kooi zaten. Dan wisten we in elk geval zeker dat we een haai hadden. Je weet namelijk nooit hoelang die haai blijft en of er nog een andere haai zal komen of niet.
Het water was kooooouuuuuud!! De voeten vroren en we moesten onze handen echt boven water houden, want onder water was echt te koud.
Hoe werkt het dan als je in de kooi zit? Je hebt je wetsuit aan, een muts op je hoofd en een duikbril op je snufferd. Je gaat de kooi in en probeert alles binnenboord te houden. Je voeten zet je tegen de achterkant van de kooi, zonder ze te ver uit te laten steken uiteraard ;) en aan de voorkant zit een stang onder water, waaraan je je vast kunt houden. Maar omdat het te koud is om ze de hele tijd onder water te houden, kan je ze ook voor je, op de dingen leggen die de kooi laten drijven (ik ben het woord even kwijt). Als je in de kooi zit, zie je de haai niet zo heel goed aankomen. Daarom staan er op de boot een aantal mannetjes te kijken of, waar en wanneer er wat aankomt. Als de haai dan dichtbij is, dan roepen ze: ‘Right, down, down, down!’ Dat betekent dus dat de haai van rechts komt en dat je onder water moet gaan. Dan adem je dus zo diep in als mogelijk en trek je jezelf aan de eerder genoemde stang ander water. Dan kijk je naar rechts en zie je de haai van rechts langzaam langs dobberen. Echt, ik dacht altijd dat haaien supercool en supersnel waren, maar deze haai kwam gewoon rustig langs dobberen in een slakkengang en hij keek echt te suf uit zijn ogen. Na 10 minuten vond hij het dan ook niet zo interessant meer en vertrok hij ook. Dat kwam goed uit, want wij gingen toch de kooi al uit. Daarna kwam er een andere haai. Zo’n 4 meter. Deze haai was wel een stuk interessanter. De haai dacht echt dat hij heel subtiel was, maar dat wassie dus echt niet.. ;) De haai was aan het jagen op de vissenkop. Elke keer zwom ze een rondje om de boot en zwom richting de vissenkop. Als ze er bijna was, trok het meneertje de vissenkop weg, zodat de haai hem niet had. Na elk rondje zag je de haai gewoon zelfverzekerder worden en een plannetje beramen. En na een paar rondjes maakte de haai ineens vaart en met een kleine sprong uit het water was ze de man die aan het touw trok te slim af en ving ze de vissenkop. Daarnaast bonkte ze een aantal keer tegen de kooi met de mensen erin en gaf ze met nog 2 vissenkoppen een showtje weg. Daarna was het weer mijn beurt om de kooi in te gaan. Het was weer wachten op een showtje bij de volgende vissenkop, maar dat deed ze niet meer, helaashelaas. Wel gaf ze nog een flinke dreun met haar staart tegen de kooi. Dooooiiiiinnnnggg! Dat is echt te cool! :) Toen we er bijna 10 minuten inzaten en de haai zo’n 10 keer op armlengte afstand langsgedobberd was, zei het meneertje: Oke, nog een keer en dan stoppen we ermee. Ik dacht echt: aaaawh, de haai heeft mij nog helemaal geen showtje gegeven terwijl ik in de kooi zat! Nou, dat werd beloond/gestraft ook. Nu moet ik erbij vertellen: Terwijl ik in de kooi zat, vroeg ik mij af of de kooi sterk genoeg was voor een echte aanval van een haai. Het meneertje vertelde namelijk zoveel over hoe sterk haaien kunnen zijn als ze willen en zo heel dik zagen die buizen van de kooi er nou ook weer niet uit.
En in de laatste minuut kreeg ik mijn antwoord: De kooi is sterk genoeg! Ik was me al aan het voorbereiden om uit de kooi te klimmen, toen de man harder dan ooit schreeuwde: DOWN, DOWN, DOWN, STRAIGHT! En ik was amper onder water, of ik voel de hele kooi schudden en ik kijk tegen de onderkant van een haai aan. Snel weer bovenwater en recht voor me zie ik een haaienkop met een kooi in zijn bek, die ze aan aantal flinke duwen en trekken geeft…. Voor een seconde wist ik niet of mijn handen wel veilig waren op de stang, maar goed, het blijkt dat ze ervaring hebben met dit soort dingen, dus uiteraard is de kooi sterk genoeg en hebben ze de stang ver genoeg naar binnen gemaakt. In diezelfde seconde wist ik ook niet zo goed of ik nu onder water moest kijken, of boven water. Voor een halve seconde voelde ik een klein beetje angst, maar daarna kwam er de overweldigende kick van het in de ogen kijken van een haai, een HAAI, een échte HAAI! Woooow, zooooo cool! Echt, haaien zijn cool! Van de foto’s dacht ik echt dat ze er te eng uit zouden zien. De foto’s op google geven me namelijk altijd de kriebels, maar in het echt zijn ze echt cool! Ze lijken zo suf, maar dan, ineens, komen ze in actie en zijn ze echt cool!
Voordat we terugvoeren, koppelden ze de kooi los van de boot en lieten we de kooi achter in het water. Ik vroeg waarom dat was en het meneertje gaf echt het meest briljante antwoord ever: ‘You saw the guy who lost his arm? We left him in there… But don’t worry, he was just German…’ Hahaha, serieus, een beter antwoord had hij niet kunnen geven.. :P
Teruggekomen kregen we nog een lunch, met wijn, om bij te komen van de intense ontmoeting met de haaien ;) Daarna snel terug naar de backpackers, een douche nemen, spullen inpakken en doorreizen naar Knysna.. ‘Huh? Hoe zeg je dat?’ Nijsna.. ;) Dat was een lange rit, dus we kwamen daar rond etenstijd aan. Het meneertje liet ons onze kamer zien en wilde ons een rondleiding geven, maar hij kwam niet heel ver. We gingen door de keuken naar buiten. We zetten net twee stappen buiten en we horen verbaasde, enthousiaste kreten van bekende stemmen. Ik moest even twee keer kijken, maar toen zag ik het: Onze eigen Duitsers; Clara, Gesa en Theresa! Het meneertje helemaal van zijn à propos, wij helemaal afgeleid, knuffelen en praten enzo.. ;) Ooow, dat was wel echt leuk om hen daar tegen te komen! Zij hadden zelf gekookt, dus konden we hen niet mee uit eten nemen. We sliepen met hen in een kamer en met nog 2 Duitsers en 2 Nederlanders. ’s Avonds lekker een wijntje met onze Duitsers gedronken en daarna nog even in het Nederlands gekletst met de Nederlanders. Dat is echt gek hoor, Nederlands praten… Ben ik echt niet meer zo gewend.
In elk geval, vrijdagmorgen was het tijd voor het volgende coole ding: paragliden! :) Het duurde een eeuwigheid voordat we het gevonden hadden, dankzij de heldere instructies van het mevrouwtje van het paragliden… Maar goed, we zijn aangekomen en we zijn de lucht in gegaan! Nou ja, Mieke kwam niet heel hoog.. ;) Zij ging eerst, maar de wind was niet zo heel sterk, dus eindigde ze onder aan de berg, samen met nog een aantal anderen. Daardoor liep alles een beetje vertraging op, want ze moesten opgehaald worden. Maar dat was alleen maar relax! Ik kon heerlijk chillen in de zon en dat is nooit verkeerd! Na een tijdje chillen in de zon was het dan mijn beurt om de lucht in te gaan! We waren op een heuvel, met uitzicht op een rij bergen en daarachter de oceaan. Tussen de bergen en onze heuvel was een schitterend dal, met een meer, nog een aantal heuvels en een paar dorpjes. De lucht was strak blauw en de vogeltjes zongen lekker. Toen ik de lucht in ging, was de wind al wat beter, dus we gingen omhoog.
Oh ja, het opstijgen was ook vrij speciaal. Ze maakten me vast aan de ‘piloot’, die dan de kite omhoog trekt. Op dat moment moet ik rennen en door blijven rennen totdat we in de lucht zijn. Maar op het moment dat de ‘piloot’ de kite omhoog trekt, trekt de kite mij ook al de lucht in. Ik kon de grond niet eens meer raken. En die mensen maar roepen: RUN, RUN, KEEP RUNNING! Ja… Dat wil ik wel, mensen.. MAAR HOE?! Het moet er echt heel dom uit hebben gezien: mijn voeten in de lucht trappelen. Maar goed, eenmaal in de lucht was het zoooo cool en mooi! Het is zo relax en rustgevend daarboven! Geen mensen, geen geluid, niets, alleen de wind en de kite. En dat uuuuuiiiitziiiccchhhtttt!!!!! Ooooohh, zo perfect gewoon! Ik kon daar wel voor eeuwig blijven hangen! Maar hea, ik snap ook wel dat de piloot op een gegeven moment weer moet landen en dat andere mensen ook graag dit willen ervaren, dus ja.. ;)
Gelukkig had ik een toppiloot, die ons zo zacht als een veertje liet landen, zodat ik mijn enkel niet opnieuw hoefde te vernachelen. :) Dat is ook altijd goed nieuws :P
Na een goede lunch besloten we om te gaan quad rijden. Dat leek ons namelijk wel een coole ervaring. En dat paste helemaal in de lijn van de andere dingen die we gedaan hadden. En uiteraard wilden we graag het hele plaatje compleet maken: Ter land, ter zee en in de lucht. ;)
En echt, ik kan er geen spectaculair verhaal van maken, maar het was awesome! We gingen over zandweggetjes, met vet veel bochten en loszand. Dan stond je stil halverwege de bocht en dan geef je ineens heel veel gas en dan vliegt je quad de bocht om. AWE-SOME! En daarna gingen we door het bos, over heuvels en hobbelige wegen. Op de fiets zou je er allang afgestuiterd zijn, maar die quad gaat er echt lekker overheen. Ooooh, ik wil nu echt een quad! ;)
Zo… Dat waren de eerste paar dagen.. ;) Nog genoeg coole ervaringen te gaan! Maar die zie je dan vanzelf wel weer langskomen! We hebben nog olifanten, monkey, bruggen, watervallen, leeuwen en noem maar op! Ze komen er snel aan, dus houd het in de gaten ;)
Latersss! <3
En toen was het vakantie. Wat te doen in Zuid-Afrika zonder auto in je vakantie? Nou ja, proberen je auto te fiksen en proberen om een tour met een bestaande groep te fiksen. Plan A mislukte toen we voor een weekendje naar Kayamandi gingen en vervolgens naar de traffic department. Toen we bij de traffic department aankwamen, was het leeg, stil en gesloten. Heel vreemd, omdat wij geen idee hadden. Wisten wij veel dat het een nationale feestdag was. Niemand had ons verteld dat het reconciliation day was, dus uiteraard waren ze gesloten, net als de autodealer en de verzekering. Dus nog steeds zonder auto keerden we terug naar Fish Hoek.
Gelukkig hadden we onze coole, Duitse Miriam weer terug in het land. Ze was net terug van een missiontrip naar Malawi. Het goede nieuws voor ons was dat ze die dag erna naar Johannesburg ging vliegen om daar haar ouders te ontmoeten en een trip door Zuid-Afrika te maken. Als wij haar naar het vliegveld zouden brengen, freaking midden in de nacht, (nu weet ik hoe naar dat dat is, mam, ik zal proberen om volgende keer niet meer midden in de nacht te vertrekken ;) )dan mochten wij haar auto voor 1,5 week lenen. Dat kwam goed uit, want toen we de auto net een half nachtje hadden, kregen we een telefoontje dat de geplande trip met de tourbus niet door kon gaan, omdat hij toch nog volgeboekt was. Al met al konden we dus nu zelf met de auto de Garden Route gaan doen. De Garden Route is een van de mooiste, populairste en toeristische tours door Zuid-Afrika. De Garden Route gaat door de Western Cape en wij hebben hem uitgebreid naar een stukje Eastern Cape erbij voor een coole safari, maar daarover later meer.
Al met al vertrokken we op woensdagmiddag naar Hermanus. Daar konden we in een backpackershostel slapen, om vervolgens veel te vroeg op te staan voor het eerste avontuur op de lijst: Sharkcagediven, of te wel: in een kooi zitten tussen de grote haaien.
We moesten er om half 7 zijn en het was nog 45 minuten rijden. Dat betekende 5 uur opstaan. Tja, je moet er wat voor over hebben hea.. ;) Gelukkig hoefden we niet voor ontbijt te zorgen, want dat kregen we om half 7 bij de boot. Tijdens het ontbijt legde het meneertje uit wat we gingen doen. We zouden de boot op gaan, dan naar een plek varen waar we het meeste heldere water als mogelijk zouden vinden en daar voor anker gaan. Dan ging een meneertje zeewater, gemengd met gemalen dode vis en bloed in het water gooien, om de haaien te lokken. En als de haai dan bij de boot was, gingen ze een dode vissenkop aan een lijntje in het water gooien om zo de haai bezig te houden. De haai zou dan kunnen jagen op de vissenkop, zodat hij zijn interesse in de boot niet zou verliezen.
Dus ja, zo gezegd zo gedaan. Wij de boot in, terwijl hij nog op het land stond. Achteruit het water in gereden op een trailer. En daar gingen we dan: de oceaan op. Tenminste, dat dachten we. Maar we bleven eng dicht bij de kust. Ik denk dat we tussen 300 tot 500 meter bij de kust vandaan waren toen we voor anker gingen. We konden het strand goed zien en het idee dat we dus zo’n 300 meter verder zouden kunnen zwemmen was toch ineens iets benauwender dan voor het tochtje over het water. Toen we voor anker gingen, kregen we wetsuits, omdat het water te koud is om zo in te gaan. Toen we ons wetsuit aanhadden, gingen we een etage hoger, het dak op.. ;) Daar had je een goed uitzicht over het water en kon je alles heel goed zien, zeiden ze. Al snel kwam er een haai. Niet zo groot, iets van 3 meter. Er konden 5 mensen in de kooi, dus zorgden we dat we als eerste in de kooi zaten. Dan wisten we in elk geval zeker dat we een haai hadden. Je weet namelijk nooit hoelang die haai blijft en of er nog een andere haai zal komen of niet.
Het water was kooooouuuuuud!! De voeten vroren en we moesten onze handen echt boven water houden, want onder water was echt te koud.
Hoe werkt het dan als je in de kooi zit? Je hebt je wetsuit aan, een muts op je hoofd en een duikbril op je snufferd. Je gaat de kooi in en probeert alles binnenboord te houden. Je voeten zet je tegen de achterkant van de kooi, zonder ze te ver uit te laten steken uiteraard ;) en aan de voorkant zit een stang onder water, waaraan je je vast kunt houden. Maar omdat het te koud is om ze de hele tijd onder water te houden, kan je ze ook voor je, op de dingen leggen die de kooi laten drijven (ik ben het woord even kwijt). Als je in de kooi zit, zie je de haai niet zo heel goed aankomen. Daarom staan er op de boot een aantal mannetjes te kijken of, waar en wanneer er wat aankomt. Als de haai dan dichtbij is, dan roepen ze: ‘Right, down, down, down!’ Dat betekent dus dat de haai van rechts komt en dat je onder water moet gaan. Dan adem je dus zo diep in als mogelijk en trek je jezelf aan de eerder genoemde stang ander water. Dan kijk je naar rechts en zie je de haai van rechts langzaam langs dobberen. Echt, ik dacht altijd dat haaien supercool en supersnel waren, maar deze haai kwam gewoon rustig langs dobberen in een slakkengang en hij keek echt te suf uit zijn ogen. Na 10 minuten vond hij het dan ook niet zo interessant meer en vertrok hij ook. Dat kwam goed uit, want wij gingen toch de kooi al uit. Daarna kwam er een andere haai. Zo’n 4 meter. Deze haai was wel een stuk interessanter. De haai dacht echt dat hij heel subtiel was, maar dat wassie dus echt niet.. ;) De haai was aan het jagen op de vissenkop. Elke keer zwom ze een rondje om de boot en zwom richting de vissenkop. Als ze er bijna was, trok het meneertje de vissenkop weg, zodat de haai hem niet had. Na elk rondje zag je de haai gewoon zelfverzekerder worden en een plannetje beramen. En na een paar rondjes maakte de haai ineens vaart en met een kleine sprong uit het water was ze de man die aan het touw trok te slim af en ving ze de vissenkop. Daarnaast bonkte ze een aantal keer tegen de kooi met de mensen erin en gaf ze met nog 2 vissenkoppen een showtje weg. Daarna was het weer mijn beurt om de kooi in te gaan. Het was weer wachten op een showtje bij de volgende vissenkop, maar dat deed ze niet meer, helaashelaas. Wel gaf ze nog een flinke dreun met haar staart tegen de kooi. Dooooiiiiinnnnggg! Dat is echt te cool! :) Toen we er bijna 10 minuten inzaten en de haai zo’n 10 keer op armlengte afstand langsgedobberd was, zei het meneertje: Oke, nog een keer en dan stoppen we ermee. Ik dacht echt: aaaawh, de haai heeft mij nog helemaal geen showtje gegeven terwijl ik in de kooi zat! Nou, dat werd beloond/gestraft ook. Nu moet ik erbij vertellen: Terwijl ik in de kooi zat, vroeg ik mij af of de kooi sterk genoeg was voor een echte aanval van een haai. Het meneertje vertelde namelijk zoveel over hoe sterk haaien kunnen zijn als ze willen en zo heel dik zagen die buizen van de kooi er nou ook weer niet uit.
En in de laatste minuut kreeg ik mijn antwoord: De kooi is sterk genoeg! Ik was me al aan het voorbereiden om uit de kooi te klimmen, toen de man harder dan ooit schreeuwde: DOWN, DOWN, DOWN, STRAIGHT! En ik was amper onder water, of ik voel de hele kooi schudden en ik kijk tegen de onderkant van een haai aan. Snel weer bovenwater en recht voor me zie ik een haaienkop met een kooi in zijn bek, die ze aan aantal flinke duwen en trekken geeft…. Voor een seconde wist ik niet of mijn handen wel veilig waren op de stang, maar goed, het blijkt dat ze ervaring hebben met dit soort dingen, dus uiteraard is de kooi sterk genoeg en hebben ze de stang ver genoeg naar binnen gemaakt. In diezelfde seconde wist ik ook niet zo goed of ik nu onder water moest kijken, of boven water. Voor een halve seconde voelde ik een klein beetje angst, maar daarna kwam er de overweldigende kick van het in de ogen kijken van een haai, een HAAI, een échte HAAI! Woooow, zooooo cool! Echt, haaien zijn cool! Van de foto’s dacht ik echt dat ze er te eng uit zouden zien. De foto’s op google geven me namelijk altijd de kriebels, maar in het echt zijn ze echt cool! Ze lijken zo suf, maar dan, ineens, komen ze in actie en zijn ze echt cool!
Voordat we terugvoeren, koppelden ze de kooi los van de boot en lieten we de kooi achter in het water. Ik vroeg waarom dat was en het meneertje gaf echt het meest briljante antwoord ever: ‘You saw the guy who lost his arm? We left him in there… But don’t worry, he was just German…’ Hahaha, serieus, een beter antwoord had hij niet kunnen geven.. :P
Teruggekomen kregen we nog een lunch, met wijn, om bij te komen van de intense ontmoeting met de haaien ;) Daarna snel terug naar de backpackers, een douche nemen, spullen inpakken en doorreizen naar Knysna.. ‘Huh? Hoe zeg je dat?’ Nijsna.. ;) Dat was een lange rit, dus we kwamen daar rond etenstijd aan. Het meneertje liet ons onze kamer zien en wilde ons een rondleiding geven, maar hij kwam niet heel ver. We gingen door de keuken naar buiten. We zetten net twee stappen buiten en we horen verbaasde, enthousiaste kreten van bekende stemmen. Ik moest even twee keer kijken, maar toen zag ik het: Onze eigen Duitsers; Clara, Gesa en Theresa! Het meneertje helemaal van zijn à propos, wij helemaal afgeleid, knuffelen en praten enzo.. ;) Ooow, dat was wel echt leuk om hen daar tegen te komen! Zij hadden zelf gekookt, dus konden we hen niet mee uit eten nemen. We sliepen met hen in een kamer en met nog 2 Duitsers en 2 Nederlanders. ’s Avonds lekker een wijntje met onze Duitsers gedronken en daarna nog even in het Nederlands gekletst met de Nederlanders. Dat is echt gek hoor, Nederlands praten… Ben ik echt niet meer zo gewend.
In elk geval, vrijdagmorgen was het tijd voor het volgende coole ding: paragliden! :) Het duurde een eeuwigheid voordat we het gevonden hadden, dankzij de heldere instructies van het mevrouwtje van het paragliden… Maar goed, we zijn aangekomen en we zijn de lucht in gegaan! Nou ja, Mieke kwam niet heel hoog.. ;) Zij ging eerst, maar de wind was niet zo heel sterk, dus eindigde ze onder aan de berg, samen met nog een aantal anderen. Daardoor liep alles een beetje vertraging op, want ze moesten opgehaald worden. Maar dat was alleen maar relax! Ik kon heerlijk chillen in de zon en dat is nooit verkeerd! Na een tijdje chillen in de zon was het dan mijn beurt om de lucht in te gaan! We waren op een heuvel, met uitzicht op een rij bergen en daarachter de oceaan. Tussen de bergen en onze heuvel was een schitterend dal, met een meer, nog een aantal heuvels en een paar dorpjes. De lucht was strak blauw en de vogeltjes zongen lekker. Toen ik de lucht in ging, was de wind al wat beter, dus we gingen omhoog.
Oh ja, het opstijgen was ook vrij speciaal. Ze maakten me vast aan de ‘piloot’, die dan de kite omhoog trekt. Op dat moment moet ik rennen en door blijven rennen totdat we in de lucht zijn. Maar op het moment dat de ‘piloot’ de kite omhoog trekt, trekt de kite mij ook al de lucht in. Ik kon de grond niet eens meer raken. En die mensen maar roepen: RUN, RUN, KEEP RUNNING! Ja… Dat wil ik wel, mensen.. MAAR HOE?! Het moet er echt heel dom uit hebben gezien: mijn voeten in de lucht trappelen. Maar goed, eenmaal in de lucht was het zoooo cool en mooi! Het is zo relax en rustgevend daarboven! Geen mensen, geen geluid, niets, alleen de wind en de kite. En dat uuuuuiiiitziiiccchhhtttt!!!!! Ooooohh, zo perfect gewoon! Ik kon daar wel voor eeuwig blijven hangen! Maar hea, ik snap ook wel dat de piloot op een gegeven moment weer moet landen en dat andere mensen ook graag dit willen ervaren, dus ja.. ;)
Gelukkig had ik een toppiloot, die ons zo zacht als een veertje liet landen, zodat ik mijn enkel niet opnieuw hoefde te vernachelen. :) Dat is ook altijd goed nieuws :P
Na een goede lunch besloten we om te gaan quad rijden. Dat leek ons namelijk wel een coole ervaring. En dat paste helemaal in de lijn van de andere dingen die we gedaan hadden. En uiteraard wilden we graag het hele plaatje compleet maken: Ter land, ter zee en in de lucht. ;)
En echt, ik kan er geen spectaculair verhaal van maken, maar het was awesome! We gingen over zandweggetjes, met vet veel bochten en loszand. Dan stond je stil halverwege de bocht en dan geef je ineens heel veel gas en dan vliegt je quad de bocht om. AWE-SOME! En daarna gingen we door het bos, over heuvels en hobbelige wegen. Op de fiets zou je er allang afgestuiterd zijn, maar die quad gaat er echt lekker overheen. Ooooh, ik wil nu echt een quad! ;)
Zo… Dat waren de eerste paar dagen.. ;) Nog genoeg coole ervaringen te gaan! Maar die zie je dan vanzelf wel weer langskomen! We hebben nog olifanten, monkey, bruggen, watervallen, leeuwen en noem maar op! Ze komen er snel aan, dus houd het in de gaten ;)
Latersss! <3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
