Miss dit niet.. ;)
Door: Hanneke
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
22 Oktober 2013 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Zo.. Daar zijn we weer.. Lalalaaaa… Wat ging ik ook alweer vertellen? :P Dit keer weet ik het lekker nog wel, hoor! Maar het is gewoon te leuk om de spanning er nog een klein beetje in te houden… ;) Niet te lang meer natuurlijk, want het is ook wel leuk als jullie het ook weten, want ik gun jullie ook wel dat plezier! Want oh, echt… Het is te hilarisch eigenlijk!
Dus ga ervoor zitten, of wacht… Maak eerst maar lekker warme chocomel ofzo en pak er chips, popcorn of whatever bij! Want dat past wel bij dit verhaal ;).
Oke.. Daar gaan we. Heb ik Bonez al aan jullie geïntroduceerd? Bonez is onze enige man bij Prochorus en Bonez is… Tja… Bonez… Eigenlijk is er geen ander woord voor. ;) Hoe zal ik het uitleggen.. (Oke, ik weet dat Mieke dit waarschijnlijk gaat lezen, dus ik ga maar gewoon een Mieke-grapje maken.. :P) Kennen jullie Mieke? Mieke is een ster in praten. Maar Bonez.. Pfoeh… Die wint daar zelfs van! :P Echt, die gast heeft energie en is té grappig. Hij stuitert de hele dag door en heeft gewoon altijd energie teveel. Maar goed, wij mogen die gast dus wel. Anyway, Bonez heeft altijd zo’n 1000 dingen tegelijk en is altijd iets aan het organiseren. Hij wordt altijd gebeld en hij MOET – naar eigen zeggen – altijd opnemen. Dat is gewoon een grappig detail. :P
Afgelopen woensdagmorgen zaten wij op de bank bij Prochorus te chillen, te wachten tot iemand ons naar de creche zou brengen. Bonez kwam langs op zijn eigen Bonez-manier. Hij was bezig met het organiseren van de Mr. & Miss Kayamandi-contest en nodigde ons uit. ‘Oooooh, jullie moeten écht komen! Het wordt echt vet groot en cool! En ik ga het presenteren!!’ Wij: ‘Oh ja, natuurlijk, vet cool!’ Hij weer: ‘Oh wacht eens even! Jullie wonen in Kayamandi toch? Weet je wat nog veel beter zou zijn? Als jullie meedoen! Jaaaaa, jullie moeten echt meedoen! Ja? Willen jullie dat? De enige voorwaarde is dat je geen kinderen hebt en dat je in Kayamandi woont en dat doen jullie! Jaaaa, dat is veeet, ik ga gelijk even degene bellen die daarover gaat en dan zorg ik dat jullie mee mogen doen! Oooooh, er hebben nog nooit blanken meegedaan! Dat wordt vet! Jullie gaan de eerste blanken worden die mee gaan doen aan Miss Kayamandi! Supercool!’ Wij weer, nog niet helemaal doorhebbend of hij het nu wel of niet serieus meent en daarnaast toch ook echt wel in voor wat geks: ‘Hahaha, ja, tuurlijk!’ Dus hij belt écht iemand en zorgt écht dat wij mee gaan doen aan de Miss Kayamandi contest…
Wij… Mieke en ik… Ik en Mieke… Mieke… en ik… Miss Kayamandi… Catwalks… Lopen over catwalks… Elegantie en souplesse… Probeer het je allemaal maar eens voor te stellen…
Lig je al dubbel? Nou, wijzelf hebben praktisch de hele woensdag dubbel gelegen van het lachen, omdat dat beeld de hele tijd bij ons naar boven kwam en het zooooo niet bij ons past.. :P
Anyway, de grap was dat we woensdagavond gelijk ook echt op een ‘training’ werden verwacht… Voor ons was het echt een grote grap, dus we hadden geen idee wat we ons bij een training voor moesten stellen. Dus wij komen op de training aan en daar blijkt het echt een training te zijn.. We moesten een dansje leren (Oke, wij, umlungu’s die niet de heupen hebben zoals de rest ze hier heeft, tussen al die zwarte meisjes die dansend geboren worden… Stel het je voor.. ;) ). De andere meiden hadden natuurlijk al eerder geoefend. Tja, duhuh, welke maffe blanken bedenken 2 dagen van te voren dat ze mee gaan doen aan een contest?! Maar goed, een van die meiden probeert ons dat dansje te leren en vreemd genoeg was het helemaal niet moeilijk. Het punt was alleen dat we dat niet meer mochten doen, omdat dat ‘te moeilijk zou zijn’, dus zouden we op de achtergrond een ‘simpeler dansje’ moeten doen. Nu was dat ‘simpele dansje’ alleen helemaal niet simpel, puur en alleen omdat er geen duidelijkheid was hoe het dansje precies moest gaan. Tja.. Afrika…
Haha, wat trouwens echt té grappig was, hea… We vroegen aan een van die meiden of ze al eerder had zoiets had gedaan. Haar reactie: ‘Ja, vorig jaar! En hebben jullie al weleens eerder iets van modelenwerk gedaan?’ Ooooh, zo oprecht vroeg ze het ook.. Hahahah, uuuhm… Ik voel me vereerd, maar nee, absoluut niet. :P Oooh, zo hilarisch!
Toen we daar trouwens rondliepen ontdekten we trouwens pas hoe groot het was. Tot die training was het voor ons allemaal nog een grote grap, maar toen we daar aankwamen hoorden we dat er echt een professionele jury ging komen, dat er vet veel mensen zouden komen, dat het echt een groot event is in Kayamandi en we ontdekten dat die meiden het echt té serieus namen! Woooow, dat was even omschakelen.. :P Van een grote grap moesten we ineens gaan zorgen dat we onszelf niet al te erg voor gek zouden gaan zetten! :P
We ontdekten dat we een voorstelronde hadden, met het dansje en daarna nog drie rondes: De summerwear (normaalgesproken de bikinironde, maar men wilde niet dat iemand zich oncomfortabel zou voelen, dus werd het gewoon een summerwearronde), casual en eveningwear. Voor alle drie de rondes was een apart loopje en een aparte volgorde, maar ze moesten wel alle drie op hoge hakken.
Trouwens, Afrikanen zijn niet zo goed in iemand compleet inlichten… We moesten alles vragen en doorvragen en nog meer doorvragen en nog veel meer vragen stellen om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen. (Hoeveel rondes zijn er? 3… Wat voor rondes dan? Summerwear, casual en eveningwear… Hoe gaat dat dan? Ja, dan moet je lopen. Gaat dat hetzelfde dan allemaal? Nee… Welke zijn we nu aan het oefenen dan? Summerwear… En wat is het verschil dan? Weet ik niet… En hoelaat begint het? Wat kost het? Moet alles op hakken? Ook het dansje? Alllleeeeesss moesten we checken en dat is echt te veel, dus ja, we wisten gewoon niet alle details ;).
En ooooh, we hadden geen idee hoelang alles zou duren en hoelang de training überhaupt zou duren. We waren er om 5 uur, dus we dachten dat we om 7 uur wel klaar zouden zijn, maar het werd later en later en rond 10 uur waren we klaar. De training was – net als de contest – in de Kayamandi High School. En die is inderdaad helemaal aan de andere kant van Kayamandi en Bonez was allang naar huis. Nou ja, naar 3 andere meetings… ;) Maar goed, hij had geregeld dat een paar van de jongens van de Mr. Kayamandi contest ons wel naar huis zouden brengen. Het zouden Kayamandi’s mooisten moeten zijn.. Maar ach, het viel tegen.. ;) Ze waren allemaal zo klein! Maar het was wel gezellig, Bongie bracht ons weg en hij kon best wel redelijk Engels. Oh ja, dat niveau Engels van de meeste meiden was behoorlijk slecht! En oh ja, niemand geloofde echt dat wij mee gingen doen in het begin.. :P
Maar goed, het was de eerste keer dat we rond dat tijdstip buiten liepen, door Kayamandi! Maar echt, daar heb ik zo van genoten! Gewoon buiten lopen, onder begeleiding van een paar jongens en meiden van hier! Oh, dat voelde weer als vrijheid ;) Maar goed, dat dus…
En ja, ook donderdagavond hadden we weer training. Woensdagavond liepen alle missen op hoge hakken en wij hebben geen hakken meegenomen vanuit Nederland, dus wij liepen echt vet dom zonder hakken rond te lopen.. :P (Tja, wij dachten: Wij gaan naar Afrika, daar zijn geen verharde wegen ;) maar die zijn er dus wel :P). Maar goed, wij hebben donderdagmiddag dus samen met Yunela, een collega, een fanatieke shopmiddag gehouden om schoenen te scoren en onze summerwear- en eveningwearoutfit bij elkaar te sprokkelen! Voor summerwear en schoenen zijn we gelukkig geslaagd! Pfoeh, vooral de schoenen waren moeilijk! Maar uiteindelijk heb ik echt de allercuteste hakken ever gescoord!! Ja, ze overtreffen echt serieus alle andere schoenen die in Nederland op me liggen te wachten!
Maar goed, al met al konden ook Mieke en ik dus donderdagavond serieus oefenen op onze kersverse hakken! Mieke kreeg er alleen blaren van op de kleine teen. En dat is killing voor een echte Miss uiteraard :P. Ondertussen waren we ook al wat meer gewend aan het idee dat we het wat serieuzer moesten nemen. Dus ja, nu konden we echt alle loopjes en dansjes oefenen zoals ze bedoeld waren. Het enige minpunt was dat de catwalk nog niet opgezet was, dus dat we geen idee hadden of het allemaal wel zou lukken.
En weer waren we zo laat klaar, maar dit keer bracht Bonez ons met de auto naar huis.. Jammer genoeg ;) Buiten lopen was lekker geweest, maar het was allang lekker om er voor 3 avonden achter elkaar uit te kunnen zijn!
Want ja, toen kwam vrijdag! En we hadden nog geen jurk voor de eveningwear! De belangrijkste ronde! De ronde waarin elke vrouw zich vet mooi moet voelen natuurlijk! Bonez had ons al wel meegenomen naar iemand in Kayamandi die jurken maakt, maar dat was echt niets. Dus vrijdagmorgen stond de wekker heel vroeg, zodat we opnieuw Stellenbosch in konden gaan om op jurken te jagen, haaraccessoires te scoren en dat soort dingen. Om 7 uur ging de wekker en om kwart over 9 liepen we in Stellenbosch. Eerst wilden we op zoek gaan naar een soort apotheek met een zuster, want ik had een of andere infectie waar iemand even snel naar moest kijken, maar voordat we daar ook maar aan toekwamen liepen we een winkeltje met avondjurken tegen het lijf! Echt de meest coole jurken ever! Voor een betaalbare prijs konden we ze daar huren! Dat leek ons beter, want zo’n jurk kunnen we toch nooit meenemen in onze overvolle koffers! Maar goed, na een ruime tijd van verschillende jurken passen vonden we allebei de perfecte jurk en vervolgden we onze weg door Stellenbosch. Om precies 1 uur waren we weer terug thuis, dus dat betekende dat we op zich in een vrij snel tempo geshopt hadden, rekening houdend met reistijd, zoektijd en looptijd!
Thuis hebben we even snel geluncht en wat gerelaxt, maar al snel moesten we ons klaar gaan maken om te gaan: douchen, nagels lakken, kleding bij elkaar zoeken, alle oorbellen, kettingen, ringen, armbanden en haarspullen bij elkaar zoeken en inpakken. Van papa Zulu mochten we niet alleen naar de Kayamandi High School lopen, dus liepen Eric en 2 jongens uit Kayamandi met ons mee, helden!
Donderdagavond hadden ze tegen ons gezegd: ‘ Je MOET er echt om 4 uur zijn! Om 5 uur gaan de eerste mensen komen en om 6 uur beginnen we! Oke, je kunt ook wel half 5 komen, maar echt op zijn allerlaatst kwart voor 5!’ Brave blanken als wij zijn, zijn wij er gewoon om half 5… En inderdaad… Niemand is er nog… Er zat dus niets anders op dan wachten en de school verkennen. Dat was wel goed dat we dat hebben gedaan, want tijdens onze zoektocht kwamen we erachter dat er IN DE HELE SCHOOL GEEN SPIEGEL is! :O Echt, pure shock! We hadden zelf ook geen spiegel meegenomen, want wij, westerlingen, gingen er vanuit dat er in de school wel een spiegel zou zijn… Maar niet dus! Gelukkig hadden we onze Duitsers uitgenodigd (zodat ze foto’s konden maken ;) ) en konden zij ons de spiegel brengen. Zij kwamen rond kwart voor 6. En aangezien het later en later werd en er nog steeds niemand was, begonnen we het vermoeden te krijgen dat het weleens later dan 6 uur zou kunnen beginnen. Wij wisten dat eerst de junioren zouden gaan en dan wij pas en de junioren waren er ook nog niet eens!
Tegen de tijd dat onze Duitsers kwamen, begonnen ook de andere meiden binnen te druppelen en de kinderen van de junioren verkiezing. Maar goed, wij konden dus rond 6 uur eindelijk aan onze make-up beginnen. In de grote zaal was men trouwens ook nog niet helemaal klaar met opbouwen… Klein detail ;)
Oh ja, een ander detail dat ze niet helemaal duidelijk hadden gecommuniceerd: de outfit voor de voorstelronde moest een witte top en een zwarte legging zijn.. Wij hadden alleen meegekregen dat het een top en een legging moest zijn, dus had ik een groene top en een grijze legging, maar whatever ;)..
En oh ja, oooh, grappig en bizar! Toen de meiden ontdekten dat we een spiegel hadden, waren we de spiegel de hele tijd kwijt! Ze wilden hem allemaal lenen! Niet om hun make-up of haar te doen, maar om zichzelf te bewonderen. Serieus, dat was de enige reden, want ze deden geen make-up en ze hebben allemaal fakehaar waar ze niets mee kunnen doen, omdat het anders uitvalt ;). En ze maakten de hele tijd foto’s van zichzelf, als ‘echte modellen’, zoals alle westerse tienermeisjes ook doen ;)…
Oh! Oh! OH!! Dit moet ik ook echt vertellen! Haha, ja… De catwalk hea… Die was anders dan dat we geoefend hadden! Haha :P Typisch Afrika! ;) Je kon er met zijn tweeën naast elkaar lopen, maar we hadden een loopje voor met zijn 3en. En in het begin moesten mensen vooraan naar de zijkant kunnen, zodat de rest kon omdraaien, maar er was geen zijkant, waardoor dat ook niet kon.. ;) Hahah, typisccchhhh! :P
Maar goed, anyway, rond 7 uur begon het wat drukker te worden, begon de muziek een beetje te draaien en zagen wij het wel zitten om te beginnen! Alle meiden waren stiknerveus en ik kan eigenlijk niet voor Mieke spreken, maar ik weet eigenlijk wel zeker dat zij daar, net als ik, absoluut geen last van had! Zoals eerder gezegd: Deze meiden nemen het zooo serieus en wij waren er gewoon echt alleen maar voor de grap.. ;) En lol hadden we zeker! Gewoon omdat alles zo bizar en zo niet ons is! Echt, een vet hilarische ervaring was het tot dan toe al! Maar goed, ook rond 7 uur was het nog geen tijd om te beginnen.. Nee, we moesten wachten tot 8 uur… En toen begon het eindelijk! Ja… eindelijk inderdaad, dat mocht wel na 3,5 uur wachten ;) Eerst de juniormeisjes, dan de juniorjongens en toen wij. We waren met 15 meiden en verdeeld in 2 groepen voor de voorstelronde. Ik was in de eerste groep. Het plan was om om de beurt naar voren te lopen over de catwalk en de ene helft zou vooraan moeten blijven – aan die zijkant die er niet was – en de ander helft zou teruggaan naar de zijkant aan de achterkant… Maar doordat er geen zijkant was, konden we niet keren en ging het hele dansje totaal fout! Haha, ja, echt, we faalden KEIHARD :P Ik vond t wel hilarisch, ik was als laatste en stond daardoor soort van achterin de rij van meiden die allemaal ineens moesten improviseren hoe ze met die situatie om wilden gaan. Ik kon daardoor lekker om mij heenkijken en hoefde niet echt op te letten wat ik moest doen.. Ideaal.. ;) Maar goed, aan het einde van het dansje moesten we snel af, omdat de tweede groep – met Mieke – gelijk op moest komen. Achter de schermen barstten de meiden uit mijn groep zo’n beetje in tranen uit omdat het niet was gegaan zoals gepland. Sorry, ik kon er echt alleen maar om lachen.. ;) Hoe het Mieke is vergaan weet ik niet, daar heb ik echt niets van meegekregen, want we moesten gelijk weer naar boven om ons om te kleden voor de volgende ronde.. ;)
De ronde die volgde was de summerwear. Daarvoor moesten we een voor een allemaal over de catwalk, even poseren voor de jury en dan aansluiten links of rechts aan de zijkant bij de rest. Als iedereen er dan stond, moesten we 2 bij 2 nog even terug, poseren en wegwezen.. ;) Oepsie, ik koos de verkeerde kant.. ^^ Ach ja, ik was veel meer bezig met om me heenkijken en vet hard lachen om hoe iedereen aan het lachen was, aan het klappen was en gewoon lekker gek aan het doen was.
Daarna snel omkleden voor de casualronde, vooral veel op zoek zijn naar de spiegel en weer snel door naar beneden, omdat het toen ineens allemaal wel snel ging.. ;) Deze keer moesten we met zijn 3en op. 1 ging links, 1 ging rechts en 1 ging naar voren. Op het moment dat degene vooraan is, moeten de andere twee switchen. Dan komt er een weer terug naar het midden en meet daar degene die terugkomt van voren. Diegene van de zijkant gaat dan naar voren en die van vooraan gaat naar de zijkant. Dan weer het hele switchgedoe en iemand naar voren en als laatste met zijn tweeën naar voren. Aparte en ingewikkelde constructie die ik niet heel duidelijk kan uitleggen.. ;)
Anyway, het doel is om met degene met wie je samenloopt tegelijk te lopen en er mooi elegant en symmetrisch uit te zijn.. Maar het meisje met wie ik samen moest lopen was niet zo heel snugger en sprak ook nog eens geen woord Engels. We hadden een paar dingen afgesproken, maar blijkbaar waren ze allemaal te moeilijk, want ze deed het allemaal niet.. ;) Ach, we gingen lekker ongelijk, maar wat geeft het, het maakte het alleen maar geiniger.. ;)
Voor de eveningwear hadden we wat meer tijd om om te kleden. Dat scheelde wel.. Alle meiden hadden een weinig verhullende jurk aan, terwijl wij echt in stijl met een serieuze avondjurk aan kwamen zetten. Oooh, ik vond die van mij wel echt té mooi stiekem^^. Ik ben er echt verliefd op geworden.. ;) Maar goed, hij is nu weer terug in de winkel, dus ik moet hem maar vergeten.. :P Anyway, bij de ronde van de eveningwear mochten we lekker helemaal alleen over de hele catwalk lopen, naar alle kanten en zo langzaam als we zelf wilden. Na twee rondes te hebben gehad, had ik de smaak wel te pakken en heb ik me echt lekker als de koningin gedragen daar op die catwalk.. ;P Langzaam lopen, uitgebreid poseren, té hartelijk naar iedereen lachen, té zelfverzekerd iedereen aankijken en dat soort dingen.. :P Haha, echt, iedereen moet dat eens proberen.. :P
Daarna was het afgelopen, voor ons dan. Uiteraard kwamen we niet in de top 5. Alleen de echte diva’s komen in de top 5 of course.. ;) Het waren echt de meiden die we verwachten en die zich het meest als diva gedroegen.. ;)
Wij hebben van achter de schermen lekker een beetje mee zitten kijken. En Mr. Kayamandi van vorig jaar (oh my goodness, wat een vieze player, hij flirt echt met elk meisje en niet zo’n beetje ook!) kwam ons nog even verzekeren dat hij absoluut groot fan was en dat wij echt supergeweldig en mooi waren… Helaas was hij niet de enige.. Maar ach, dat soort dingen zijn hier ondertussen echt niet meer verbazingwekkend of ongewoon.. Klinkt arrogant, maar is gewoon zo.. Ja, we zijn wit, we vallen op en daar moeten mannen blijkbaar wat van zeggen.. ;)
Anyway, een diva won en de nieuwe Mr. Kayamandi is hopelijk wat minder erg dan de vorige. Ondertussen was het rond half 1 en waren we wel toe aan een goede nachtrust… Die ontbrak namelijk al sinds woensdag.. ;)
Nou, al met al zijn we absoluut een hilarische, bizarre ervaring rijker, heeft een groter deel van Kayamandi kennis met ons gemaakt, hebben we nieuwe mensen leren kennen en was het gewoon een goeie keuze om dit te doen! Hopelijk komt Bonez vaker met dat soort ideeën aanzetten.. ;)
Ik vermoed dat het voor iedereen veel hilarischer zou zijn geweest als je erbij had kunnen zijn, maar goed, we hopen dat foto’s binnenkort een klein beetje een beeld kunnen geven van hoe grappig dit verhaal eigenlijk is.. ;) Hahaha, Mieke en Hanneke in een Missverkiezing.. ;) Tja… Ik vind het nog steeds een goede grap.. ;)
Dat er nog maar veel mogen volgen ;)
Liefs!
Dus ga ervoor zitten, of wacht… Maak eerst maar lekker warme chocomel ofzo en pak er chips, popcorn of whatever bij! Want dat past wel bij dit verhaal ;).
Oke.. Daar gaan we. Heb ik Bonez al aan jullie geïntroduceerd? Bonez is onze enige man bij Prochorus en Bonez is… Tja… Bonez… Eigenlijk is er geen ander woord voor. ;) Hoe zal ik het uitleggen.. (Oke, ik weet dat Mieke dit waarschijnlijk gaat lezen, dus ik ga maar gewoon een Mieke-grapje maken.. :P) Kennen jullie Mieke? Mieke is een ster in praten. Maar Bonez.. Pfoeh… Die wint daar zelfs van! :P Echt, die gast heeft energie en is té grappig. Hij stuitert de hele dag door en heeft gewoon altijd energie teveel. Maar goed, wij mogen die gast dus wel. Anyway, Bonez heeft altijd zo’n 1000 dingen tegelijk en is altijd iets aan het organiseren. Hij wordt altijd gebeld en hij MOET – naar eigen zeggen – altijd opnemen. Dat is gewoon een grappig detail. :P
Afgelopen woensdagmorgen zaten wij op de bank bij Prochorus te chillen, te wachten tot iemand ons naar de creche zou brengen. Bonez kwam langs op zijn eigen Bonez-manier. Hij was bezig met het organiseren van de Mr. & Miss Kayamandi-contest en nodigde ons uit. ‘Oooooh, jullie moeten écht komen! Het wordt echt vet groot en cool! En ik ga het presenteren!!’ Wij: ‘Oh ja, natuurlijk, vet cool!’ Hij weer: ‘Oh wacht eens even! Jullie wonen in Kayamandi toch? Weet je wat nog veel beter zou zijn? Als jullie meedoen! Jaaaaa, jullie moeten echt meedoen! Ja? Willen jullie dat? De enige voorwaarde is dat je geen kinderen hebt en dat je in Kayamandi woont en dat doen jullie! Jaaaa, dat is veeet, ik ga gelijk even degene bellen die daarover gaat en dan zorg ik dat jullie mee mogen doen! Oooooh, er hebben nog nooit blanken meegedaan! Dat wordt vet! Jullie gaan de eerste blanken worden die mee gaan doen aan Miss Kayamandi! Supercool!’ Wij weer, nog niet helemaal doorhebbend of hij het nu wel of niet serieus meent en daarnaast toch ook echt wel in voor wat geks: ‘Hahaha, ja, tuurlijk!’ Dus hij belt écht iemand en zorgt écht dat wij mee gaan doen aan de Miss Kayamandi contest…
Wij… Mieke en ik… Ik en Mieke… Mieke… en ik… Miss Kayamandi… Catwalks… Lopen over catwalks… Elegantie en souplesse… Probeer het je allemaal maar eens voor te stellen…
Lig je al dubbel? Nou, wijzelf hebben praktisch de hele woensdag dubbel gelegen van het lachen, omdat dat beeld de hele tijd bij ons naar boven kwam en het zooooo niet bij ons past.. :P
Anyway, de grap was dat we woensdagavond gelijk ook echt op een ‘training’ werden verwacht… Voor ons was het echt een grote grap, dus we hadden geen idee wat we ons bij een training voor moesten stellen. Dus wij komen op de training aan en daar blijkt het echt een training te zijn.. We moesten een dansje leren (Oke, wij, umlungu’s die niet de heupen hebben zoals de rest ze hier heeft, tussen al die zwarte meisjes die dansend geboren worden… Stel het je voor.. ;) ). De andere meiden hadden natuurlijk al eerder geoefend. Tja, duhuh, welke maffe blanken bedenken 2 dagen van te voren dat ze mee gaan doen aan een contest?! Maar goed, een van die meiden probeert ons dat dansje te leren en vreemd genoeg was het helemaal niet moeilijk. Het punt was alleen dat we dat niet meer mochten doen, omdat dat ‘te moeilijk zou zijn’, dus zouden we op de achtergrond een ‘simpeler dansje’ moeten doen. Nu was dat ‘simpele dansje’ alleen helemaal niet simpel, puur en alleen omdat er geen duidelijkheid was hoe het dansje precies moest gaan. Tja.. Afrika…
Haha, wat trouwens echt té grappig was, hea… We vroegen aan een van die meiden of ze al eerder had zoiets had gedaan. Haar reactie: ‘Ja, vorig jaar! En hebben jullie al weleens eerder iets van modelenwerk gedaan?’ Ooooh, zo oprecht vroeg ze het ook.. Hahahah, uuuhm… Ik voel me vereerd, maar nee, absoluut niet. :P Oooh, zo hilarisch!
Toen we daar trouwens rondliepen ontdekten we trouwens pas hoe groot het was. Tot die training was het voor ons allemaal nog een grote grap, maar toen we daar aankwamen hoorden we dat er echt een professionele jury ging komen, dat er vet veel mensen zouden komen, dat het echt een groot event is in Kayamandi en we ontdekten dat die meiden het echt té serieus namen! Woooow, dat was even omschakelen.. :P Van een grote grap moesten we ineens gaan zorgen dat we onszelf niet al te erg voor gek zouden gaan zetten! :P
We ontdekten dat we een voorstelronde hadden, met het dansje en daarna nog drie rondes: De summerwear (normaalgesproken de bikinironde, maar men wilde niet dat iemand zich oncomfortabel zou voelen, dus werd het gewoon een summerwearronde), casual en eveningwear. Voor alle drie de rondes was een apart loopje en een aparte volgorde, maar ze moesten wel alle drie op hoge hakken.
Trouwens, Afrikanen zijn niet zo goed in iemand compleet inlichten… We moesten alles vragen en doorvragen en nog meer doorvragen en nog veel meer vragen stellen om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen. (Hoeveel rondes zijn er? 3… Wat voor rondes dan? Summerwear, casual en eveningwear… Hoe gaat dat dan? Ja, dan moet je lopen. Gaat dat hetzelfde dan allemaal? Nee… Welke zijn we nu aan het oefenen dan? Summerwear… En wat is het verschil dan? Weet ik niet… En hoelaat begint het? Wat kost het? Moet alles op hakken? Ook het dansje? Alllleeeeesss moesten we checken en dat is echt te veel, dus ja, we wisten gewoon niet alle details ;).
En ooooh, we hadden geen idee hoelang alles zou duren en hoelang de training überhaupt zou duren. We waren er om 5 uur, dus we dachten dat we om 7 uur wel klaar zouden zijn, maar het werd later en later en rond 10 uur waren we klaar. De training was – net als de contest – in de Kayamandi High School. En die is inderdaad helemaal aan de andere kant van Kayamandi en Bonez was allang naar huis. Nou ja, naar 3 andere meetings… ;) Maar goed, hij had geregeld dat een paar van de jongens van de Mr. Kayamandi contest ons wel naar huis zouden brengen. Het zouden Kayamandi’s mooisten moeten zijn.. Maar ach, het viel tegen.. ;) Ze waren allemaal zo klein! Maar het was wel gezellig, Bongie bracht ons weg en hij kon best wel redelijk Engels. Oh ja, dat niveau Engels van de meeste meiden was behoorlijk slecht! En oh ja, niemand geloofde echt dat wij mee gingen doen in het begin.. :P
Maar goed, het was de eerste keer dat we rond dat tijdstip buiten liepen, door Kayamandi! Maar echt, daar heb ik zo van genoten! Gewoon buiten lopen, onder begeleiding van een paar jongens en meiden van hier! Oh, dat voelde weer als vrijheid ;) Maar goed, dat dus…
En ja, ook donderdagavond hadden we weer training. Woensdagavond liepen alle missen op hoge hakken en wij hebben geen hakken meegenomen vanuit Nederland, dus wij liepen echt vet dom zonder hakken rond te lopen.. :P (Tja, wij dachten: Wij gaan naar Afrika, daar zijn geen verharde wegen ;) maar die zijn er dus wel :P). Maar goed, wij hebben donderdagmiddag dus samen met Yunela, een collega, een fanatieke shopmiddag gehouden om schoenen te scoren en onze summerwear- en eveningwearoutfit bij elkaar te sprokkelen! Voor summerwear en schoenen zijn we gelukkig geslaagd! Pfoeh, vooral de schoenen waren moeilijk! Maar uiteindelijk heb ik echt de allercuteste hakken ever gescoord!! Ja, ze overtreffen echt serieus alle andere schoenen die in Nederland op me liggen te wachten!
Maar goed, al met al konden ook Mieke en ik dus donderdagavond serieus oefenen op onze kersverse hakken! Mieke kreeg er alleen blaren van op de kleine teen. En dat is killing voor een echte Miss uiteraard :P. Ondertussen waren we ook al wat meer gewend aan het idee dat we het wat serieuzer moesten nemen. Dus ja, nu konden we echt alle loopjes en dansjes oefenen zoals ze bedoeld waren. Het enige minpunt was dat de catwalk nog niet opgezet was, dus dat we geen idee hadden of het allemaal wel zou lukken.
En weer waren we zo laat klaar, maar dit keer bracht Bonez ons met de auto naar huis.. Jammer genoeg ;) Buiten lopen was lekker geweest, maar het was allang lekker om er voor 3 avonden achter elkaar uit te kunnen zijn!
Want ja, toen kwam vrijdag! En we hadden nog geen jurk voor de eveningwear! De belangrijkste ronde! De ronde waarin elke vrouw zich vet mooi moet voelen natuurlijk! Bonez had ons al wel meegenomen naar iemand in Kayamandi die jurken maakt, maar dat was echt niets. Dus vrijdagmorgen stond de wekker heel vroeg, zodat we opnieuw Stellenbosch in konden gaan om op jurken te jagen, haaraccessoires te scoren en dat soort dingen. Om 7 uur ging de wekker en om kwart over 9 liepen we in Stellenbosch. Eerst wilden we op zoek gaan naar een soort apotheek met een zuster, want ik had een of andere infectie waar iemand even snel naar moest kijken, maar voordat we daar ook maar aan toekwamen liepen we een winkeltje met avondjurken tegen het lijf! Echt de meest coole jurken ever! Voor een betaalbare prijs konden we ze daar huren! Dat leek ons beter, want zo’n jurk kunnen we toch nooit meenemen in onze overvolle koffers! Maar goed, na een ruime tijd van verschillende jurken passen vonden we allebei de perfecte jurk en vervolgden we onze weg door Stellenbosch. Om precies 1 uur waren we weer terug thuis, dus dat betekende dat we op zich in een vrij snel tempo geshopt hadden, rekening houdend met reistijd, zoektijd en looptijd!
Thuis hebben we even snel geluncht en wat gerelaxt, maar al snel moesten we ons klaar gaan maken om te gaan: douchen, nagels lakken, kleding bij elkaar zoeken, alle oorbellen, kettingen, ringen, armbanden en haarspullen bij elkaar zoeken en inpakken. Van papa Zulu mochten we niet alleen naar de Kayamandi High School lopen, dus liepen Eric en 2 jongens uit Kayamandi met ons mee, helden!
Donderdagavond hadden ze tegen ons gezegd: ‘ Je MOET er echt om 4 uur zijn! Om 5 uur gaan de eerste mensen komen en om 6 uur beginnen we! Oke, je kunt ook wel half 5 komen, maar echt op zijn allerlaatst kwart voor 5!’ Brave blanken als wij zijn, zijn wij er gewoon om half 5… En inderdaad… Niemand is er nog… Er zat dus niets anders op dan wachten en de school verkennen. Dat was wel goed dat we dat hebben gedaan, want tijdens onze zoektocht kwamen we erachter dat er IN DE HELE SCHOOL GEEN SPIEGEL is! :O Echt, pure shock! We hadden zelf ook geen spiegel meegenomen, want wij, westerlingen, gingen er vanuit dat er in de school wel een spiegel zou zijn… Maar niet dus! Gelukkig hadden we onze Duitsers uitgenodigd (zodat ze foto’s konden maken ;) ) en konden zij ons de spiegel brengen. Zij kwamen rond kwart voor 6. En aangezien het later en later werd en er nog steeds niemand was, begonnen we het vermoeden te krijgen dat het weleens later dan 6 uur zou kunnen beginnen. Wij wisten dat eerst de junioren zouden gaan en dan wij pas en de junioren waren er ook nog niet eens!
Tegen de tijd dat onze Duitsers kwamen, begonnen ook de andere meiden binnen te druppelen en de kinderen van de junioren verkiezing. Maar goed, wij konden dus rond 6 uur eindelijk aan onze make-up beginnen. In de grote zaal was men trouwens ook nog niet helemaal klaar met opbouwen… Klein detail ;)
Oh ja, een ander detail dat ze niet helemaal duidelijk hadden gecommuniceerd: de outfit voor de voorstelronde moest een witte top en een zwarte legging zijn.. Wij hadden alleen meegekregen dat het een top en een legging moest zijn, dus had ik een groene top en een grijze legging, maar whatever ;)..
En oh ja, oooh, grappig en bizar! Toen de meiden ontdekten dat we een spiegel hadden, waren we de spiegel de hele tijd kwijt! Ze wilden hem allemaal lenen! Niet om hun make-up of haar te doen, maar om zichzelf te bewonderen. Serieus, dat was de enige reden, want ze deden geen make-up en ze hebben allemaal fakehaar waar ze niets mee kunnen doen, omdat het anders uitvalt ;). En ze maakten de hele tijd foto’s van zichzelf, als ‘echte modellen’, zoals alle westerse tienermeisjes ook doen ;)…
Oh! Oh! OH!! Dit moet ik ook echt vertellen! Haha, ja… De catwalk hea… Die was anders dan dat we geoefend hadden! Haha :P Typisch Afrika! ;) Je kon er met zijn tweeën naast elkaar lopen, maar we hadden een loopje voor met zijn 3en. En in het begin moesten mensen vooraan naar de zijkant kunnen, zodat de rest kon omdraaien, maar er was geen zijkant, waardoor dat ook niet kon.. ;) Hahah, typisccchhhh! :P
Maar goed, anyway, rond 7 uur begon het wat drukker te worden, begon de muziek een beetje te draaien en zagen wij het wel zitten om te beginnen! Alle meiden waren stiknerveus en ik kan eigenlijk niet voor Mieke spreken, maar ik weet eigenlijk wel zeker dat zij daar, net als ik, absoluut geen last van had! Zoals eerder gezegd: Deze meiden nemen het zooo serieus en wij waren er gewoon echt alleen maar voor de grap.. ;) En lol hadden we zeker! Gewoon omdat alles zo bizar en zo niet ons is! Echt, een vet hilarische ervaring was het tot dan toe al! Maar goed, ook rond 7 uur was het nog geen tijd om te beginnen.. Nee, we moesten wachten tot 8 uur… En toen begon het eindelijk! Ja… eindelijk inderdaad, dat mocht wel na 3,5 uur wachten ;) Eerst de juniormeisjes, dan de juniorjongens en toen wij. We waren met 15 meiden en verdeeld in 2 groepen voor de voorstelronde. Ik was in de eerste groep. Het plan was om om de beurt naar voren te lopen over de catwalk en de ene helft zou vooraan moeten blijven – aan die zijkant die er niet was – en de ander helft zou teruggaan naar de zijkant aan de achterkant… Maar doordat er geen zijkant was, konden we niet keren en ging het hele dansje totaal fout! Haha, ja, echt, we faalden KEIHARD :P Ik vond t wel hilarisch, ik was als laatste en stond daardoor soort van achterin de rij van meiden die allemaal ineens moesten improviseren hoe ze met die situatie om wilden gaan. Ik kon daardoor lekker om mij heenkijken en hoefde niet echt op te letten wat ik moest doen.. Ideaal.. ;) Maar goed, aan het einde van het dansje moesten we snel af, omdat de tweede groep – met Mieke – gelijk op moest komen. Achter de schermen barstten de meiden uit mijn groep zo’n beetje in tranen uit omdat het niet was gegaan zoals gepland. Sorry, ik kon er echt alleen maar om lachen.. ;) Hoe het Mieke is vergaan weet ik niet, daar heb ik echt niets van meegekregen, want we moesten gelijk weer naar boven om ons om te kleden voor de volgende ronde.. ;)
De ronde die volgde was de summerwear. Daarvoor moesten we een voor een allemaal over de catwalk, even poseren voor de jury en dan aansluiten links of rechts aan de zijkant bij de rest. Als iedereen er dan stond, moesten we 2 bij 2 nog even terug, poseren en wegwezen.. ;) Oepsie, ik koos de verkeerde kant.. ^^ Ach ja, ik was veel meer bezig met om me heenkijken en vet hard lachen om hoe iedereen aan het lachen was, aan het klappen was en gewoon lekker gek aan het doen was.
Daarna snel omkleden voor de casualronde, vooral veel op zoek zijn naar de spiegel en weer snel door naar beneden, omdat het toen ineens allemaal wel snel ging.. ;) Deze keer moesten we met zijn 3en op. 1 ging links, 1 ging rechts en 1 ging naar voren. Op het moment dat degene vooraan is, moeten de andere twee switchen. Dan komt er een weer terug naar het midden en meet daar degene die terugkomt van voren. Diegene van de zijkant gaat dan naar voren en die van vooraan gaat naar de zijkant. Dan weer het hele switchgedoe en iemand naar voren en als laatste met zijn tweeën naar voren. Aparte en ingewikkelde constructie die ik niet heel duidelijk kan uitleggen.. ;)
Anyway, het doel is om met degene met wie je samenloopt tegelijk te lopen en er mooi elegant en symmetrisch uit te zijn.. Maar het meisje met wie ik samen moest lopen was niet zo heel snugger en sprak ook nog eens geen woord Engels. We hadden een paar dingen afgesproken, maar blijkbaar waren ze allemaal te moeilijk, want ze deed het allemaal niet.. ;) Ach, we gingen lekker ongelijk, maar wat geeft het, het maakte het alleen maar geiniger.. ;)
Voor de eveningwear hadden we wat meer tijd om om te kleden. Dat scheelde wel.. Alle meiden hadden een weinig verhullende jurk aan, terwijl wij echt in stijl met een serieuze avondjurk aan kwamen zetten. Oooh, ik vond die van mij wel echt té mooi stiekem^^. Ik ben er echt verliefd op geworden.. ;) Maar goed, hij is nu weer terug in de winkel, dus ik moet hem maar vergeten.. :P Anyway, bij de ronde van de eveningwear mochten we lekker helemaal alleen over de hele catwalk lopen, naar alle kanten en zo langzaam als we zelf wilden. Na twee rondes te hebben gehad, had ik de smaak wel te pakken en heb ik me echt lekker als de koningin gedragen daar op die catwalk.. ;P Langzaam lopen, uitgebreid poseren, té hartelijk naar iedereen lachen, té zelfverzekerd iedereen aankijken en dat soort dingen.. :P Haha, echt, iedereen moet dat eens proberen.. :P
Daarna was het afgelopen, voor ons dan. Uiteraard kwamen we niet in de top 5. Alleen de echte diva’s komen in de top 5 of course.. ;) Het waren echt de meiden die we verwachten en die zich het meest als diva gedroegen.. ;)
Wij hebben van achter de schermen lekker een beetje mee zitten kijken. En Mr. Kayamandi van vorig jaar (oh my goodness, wat een vieze player, hij flirt echt met elk meisje en niet zo’n beetje ook!) kwam ons nog even verzekeren dat hij absoluut groot fan was en dat wij echt supergeweldig en mooi waren… Helaas was hij niet de enige.. Maar ach, dat soort dingen zijn hier ondertussen echt niet meer verbazingwekkend of ongewoon.. Klinkt arrogant, maar is gewoon zo.. Ja, we zijn wit, we vallen op en daar moeten mannen blijkbaar wat van zeggen.. ;)
Anyway, een diva won en de nieuwe Mr. Kayamandi is hopelijk wat minder erg dan de vorige. Ondertussen was het rond half 1 en waren we wel toe aan een goede nachtrust… Die ontbrak namelijk al sinds woensdag.. ;)
Nou, al met al zijn we absoluut een hilarische, bizarre ervaring rijker, heeft een groter deel van Kayamandi kennis met ons gemaakt, hebben we nieuwe mensen leren kennen en was het gewoon een goeie keuze om dit te doen! Hopelijk komt Bonez vaker met dat soort ideeën aanzetten.. ;)
Ik vermoed dat het voor iedereen veel hilarischer zou zijn geweest als je erbij had kunnen zijn, maar goed, we hopen dat foto’s binnenkort een klein beetje een beeld kunnen geven van hoe grappig dit verhaal eigenlijk is.. ;) Hahaha, Mieke en Hanneke in een Missverkiezing.. ;) Tja… Ik vind het nog steeds een goede grap.. ;)
Dat er nog maar veel mogen volgen ;)
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
